Dit is ook Zuid-Afrika

Hallo! Onderhand is het alweer écht te lang geleden, mede door het ontbreken van elk spoor van internet op mijn laptop. Vandaag wel iets anders dan de andere blogs. Ik krijg namelijk vaak de vraag hoe mijn vakantie is, of ik hier alleen maar bbq, hoe het staat met mijn bierpong kampioenschap en of ik wel is werk. De antwoorden hierop zijn eigenlijk simpel: top, voornamelijk, z’n gangetje en soms. Ik geniet enorm en doe heel veel gave dingen. Alles klinkt natuurlijk perfect, maar het is misschien ook tijd om jullie wat inzicht te geven in waar ik hier nou eigenlijk voor kwam.

Om te beginnen mijn stageplaats. Ik werk momenteel in een opvanghuis voor risicojongeren. Hier wonen 22 jongens van 11 tot 19 jaar. De verhalen van de jongens zijn schokkend. Het leven op straat, de onderdrukking door de gangs, het vele drugsgebruik, mishandelingen, verkeerde buurten en verkeerde voorbeelden. Dit alles zorgt voor complexe gedragsproblematiek bij deze jongens. Er heerst een hoop agressie onder deze jongeren. Dit gaat zelfs zo ver dat er jongens worden weggehaald uit het opvanghuis, omdat zij door andere jongens mishandeld worden. Jongens rennen weg en komen op straat terecht. Degene met de grootste monden hebben het voor het zeggen en dulden geen tegenspraak.

Wij werken hier met drie Nederlandse stagiaires. Onze taak is een band opbouwen met deze jongens, homeschooling geven aan de jongens die geen school hebben, programma’s uitvoeren met kleine groepen (creative arts, substance dependency, social skills, sports) en uiteindelijk onze individuele casus in behandeling nemen (begin volgende week?). Na hier nu enkele maanden geweest te zijn, lijken de jongens ons steeds meer te vertrouwen. Zij komen uit zichzelf hun verhaal vertellen en laten ons de littekens op hun lichamen zien. Wat ik merk is dat de jongens erg ontevreden zijn over de instelling. Zij komen bij ons klagen over de medewerkers en de manier waarop er met hun omgegaan wordt. Of dit terecht is, laat ik nu maar even terzijde. Wat ik wel merk is dat ik het zelf, vanuit mijn Nederlanse perspectief, ook niet eens ben met de manier van werken hier en dat dit een hoop flexibiliteit vraagt. Goede leerschool voor mij als toekomstig pedagoog. Verder leer ik hier erg creatief te denken, omdat er continu onverwachte situaties zich voordoen. Kom je na de vakantie terug op stage, zijn er drie jongens weggestuurd vanwege een inbraak, twee nieuwe jongens erbij, blijken jongens een totaal andere leeftijd te hebben dan op het court order staat en een van de medewerkers opgestapt. Tsja, kan gebeuren?

De heftige verhalen van de jongens zijn geen uitzonderingen in dit land. De buurt om stage heen is een voorbeeld van de cultuur waarin zij opgroeien. Drugsdealers staan op de hoeken van de straten, op de stoepen zitten mensen voor zich uit te kijken, daklozen liggen overal en nergens en de kinderen rennen op blote voeten over de straten die bezaait liggen met gebroken glas, afval en urine. In de avond moet je hier niet komen, zeker niet als blanke. De stoere jongens regeren de straten en pistolen en messen zijn in overvloed aanwezig. Ondanks dit heb ik mij nooit onveilig gevoeld in deze buurt. Dit omdat wij heel goed weten waar en wanneer wij ergens kunnen komen.

Waar ik mij nog steeds over kan verbazen is de hoeveelheid daklozen en straatkinderen. Niet alleen in de buurt rondom stage, maar in heel Kaapstad. Er is geen ritje met de auto waarbij je geen bedelaars met borden tussen de auto’s ziet lopen en geen wandeling waarbij je geen zwervers tegenkomt. Gelukkig zijn wij vaak met meerdere en weet iedereen onderhand waar zij wel en niet moeten komen. Ubers zijn onze beste vrienden, zeker in de avond. Ondanks de maatregelen die iedereen neemt, kun je niet altijd ontkomen aan het feit dat er telefoons en portemonnee’s gejat worden en je met een wapen bedreigt kunt worden. Maar als je je gedraagt zoals de locals hier, ben je over het algemeen gewoon veilig.

Goed, nu jullie ook dit beeld van Zuid-Afrika hebben is het weer tijd voor leuk nieuws. De weekenden zijn nog steeds elke week een feest. Ik ben onderhand op de garden route tour geweest, een weekendje naar Cederberg geweest om te hiken, een weekendje naar Cape Agulhas, het meest zuidelijke puntje van Afrika waar de twee oceanen samenkomen, hebben we gesurft (nee, ook al niet mijn talent) en uiteraard weer goede braais gehad en mooie zonsondergangen. Vanavond uiteraard met alle Nederlanders in het oranje een feestje bouwen en een klein pilsje drinken. Koning Willy zal trots zijn.